......  เชื่อว่าหลายคนคงต้องมีเรื่องราวที่น่าประทับใจและน่าจดจำเกี่ยวกับเพื่อนของตัวเองอย่างแน่นอน

ฉันเองก็เช่นกัน ฉันมีเรื่องราวที่น่าประทับใจเกี่ยวกับเพื่อนอยู่หลายเหตุการณ์แต่ถ้าจะให้เล่าก็คงจะเล่าได้ไม่หมด ฉันเองเป็นคนที่มีเพื่อนน้อย แต่เพื่อนที่ฉันสนิทและไว้ใจมากที่สุดมีเพียงสองคนเท่านั้น เพื่อนคนแรกเรารู้จักกันตั้งแต่มัธยมต้น จำได้ว่าตอนที่เจอกันครั้งแรก ฉันรู้สึกว่าไม่ถูกชะตากับคนๆ นี้เอาซะเลย แต่ก็นั้นแหละไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุใด จู่ๆ เราจึงกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันได้ เราเริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ อาจจะเป็นเพราะเรามีนิสัยบางอย่างที่คล้ายๆกัน เป็นคนค่อนข้างเงียบไม่ค่อยพูด เราคบกันมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัย เราเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน เอกเดียวกันแถมเลขที่นั่งยังติดกันด้วย

......  ส่วนเพื่อนคนที่สองนี้เราเจอกันตอนเข้ามหาวิทยาลัย  แต่เพิ่งมา
สนิทกันตอนอยู่ปี2 เพื่อนคนแรกและคนที่สองของฉันสามารถเข้ากันได้ 
ฉันรู้สึกมีความสุขจริงๆ เมื่อพวกเราอยู่ด้วยกันสามคนก็จะมีแต่เสียงหัวเราะเกิดขึ้นพวกเขาทำให้ฉันยิ้มได้แม้กระทั่งเวลาที่ฉันมีเรื่องทุกข์ใจ เมื่อเวลาฉันเกิดปัญหาพวกเขาจะเป็นคนแรกที่เอ่ยปากถามโดยที่ฉันไม่เคยพูดออกไปก่อน พวกเขาเป็นที่ปรึกษาและรับฟังปัญหาของฉันได้ทุกเรื่อง พวกเราดูแลซึ่งกันและกันคอยให้กำลังใจกันมาโดยตลอด พวกเราไม่เคยทิ้งกันแม้กระทั่งเวลาที่เดือดร้อน ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดมากมายสำหรับเพื่อนสองคนนี้ เพียงแค่มองตา ก็เรียกได้ว่ารู้ใจกันเลยทีเดียว 55 จริงๆนะ ไม่ได้โม้......

คำว่า “เพื่อน” นั้น อาจฟังดูแล้วสั้น แต่สำหรับฉันแล้วมันเป็นคำที่มีความหมายและสำคัญสำหรับฉันมาก ถ้าต้องขาดเพื่อนไปชีวิตของฉันจะต้องไม่มีความสุขเป็นแน่ เพราะเพื่อนคือสีสันในชีวิต เรียกว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตก็ได้
ฉันไม่ได้เลือกคบเพื่อนที่หน้าตา ฐานะหรือระดับความรู้และไม่จำเป็นว่าจะต้องนิสัยดีที่สุด เพียงแค่ฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุข สบายใจ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว….                                           

                         My bestfriend  ^^